Słowo "skit" pojawiło się w związku z pojęciem "ascezy" i oznacza miejsce treningu walki duchowej. Wynaleziony został w pierwszej fazie monstycznego wycofania się do Egipcie. Na zachód od delty Nilu, na pustyniach Nitrii i Scete, samotnicy przyciągali uczniów, którzy byli skupieni wokół abba-ojca - kogoś, kto mógł prowadzić, doradzać i odbierać synowskie posłuszeństwo. Skity były zwykle bardzo małe, każdy liczył tylko czterech lub pięciu mnichów, a czasem nie więcej niż dwóch. Każdy mnich miał indywidualną celę, a często jego sąsiad nie mógł ani zobaczyć ani usłyszeć. Był tam mały kościół, w którym oddawali się modlitwie wspólnej, codziennie lub co tydzień, ale większość czasu spędził w samotności. Było też proste zakwaterowanie dla odwiedzających, których liczba była często większa niż chcieliby tego pustelnicy!
