mężczyzn powołaną do życia w milczeniu, samotności, modlitwie i pokucie dla dobra Kościoła i zbawienia świata. Pustelnicy żyją w laurze, kolonii pustelników mieszkających w oddzielnych domkach - celach wokół centralnej kaplicy, jak to jest wymagane w pierwotnej Regule karmelitańskiej.
Powołanie Pustelnika Karmelitańskiego jest powołaniem kontemplacyjnym i podstawą jego życia są: Eucharystia, Pismo Święte i nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny pod szczególnym tytułem Matki Bożej z Góry Karmel. Dla pustelnika cela jest miejscem spotkania z Bogiem.
Reguła Karmelu nakazuje:
Maneant singuli in cellulis suis, vel iuxta eas, die ac nocte in lege Domini meditantes et in orationibus vigilantes, nisi aliis iustis occasionibus occupentur. Wszyscy mają przebywać osobno w swoich celach lub przy nich, oddając się w dzień i w nocy rozważaniu Prawa Bożego i czuwaniu na modlitwach, chyba że czymś innym słusznym wypadnie się zająć.
Cela jest miejscem, gdzie pustelnik śpi i robi sobie samodzielnie posiłki, z wyjątkiem niedziel i dni świątecznych, gdy pustelnicy jedzą we wspólnym refektarzu. Cela składa się ze studium, kaplicy, sypialni, łazienki i werandy. Każda cela jest oddzielona od następnej poprzez ogrodzony ogród.
Skupiając ich życie na Słowie Bożym, przez Eucharystię i Lectio Divina, główną działalnością pustelników jest modlitwa. Ta wytrwała uwaga na Boga w modlitwie staje się środkiem do osiągnięcia czystości serca, "Perły o wielkiej wartości. "
Dla Pustelnika, praca ręczna zajmuje miejsce obok modlitwy jako najważniejszy z środków do naśladowania Chrystusa, poddając własne ciało i umysł w posłuszeństwo, jak Chrystus był posłuszny Ojcu aż do śmierci. Ponadto, pustelnik pokornie pamięta, że musi podjąć trud zarabiania na życie, utożsamiając się z ubogimi świata.
Nasze życie jest stricte kontemplacyjne, nie angażujemy się w żadną posługę apostolską, duszpasterską lub edukacyjną. Takie życie samo z siebie daje świadectwo: majestat Boga jest tak wielki, a Jego miłości tak potężna, że ludzie mogą poświęcić się całkowicie Jego służbie i to na całe życie.
Skupiając ich życie na Słowie Bożym, przez Eucharystię i Lectio Divina, główną działalnością pustelników jest modlitwa. Ta wytrwała uwaga na Boga w modlitwie staje się środkiem do osiągnięcia czystości serca, "Perły o wielkiej wartości. "
Dla Pustelnika, praca ręczna zajmuje miejsce obok modlitwy jako najważniejszy z środków do naśladowania Chrystusa, poddając własne ciało i umysł w posłuszeństwo, jak Chrystus był posłuszny Ojcu aż do śmierci. Ponadto, pustelnik pokornie pamięta, że musi podjąć trud zarabiania na życie, utożsamiając się z ubogimi świata.
Nasze życie jest stricte kontemplacyjne, nie angażujemy się w żadną posługę apostolską, duszpasterską lub edukacyjną. Takie życie samo z siebie daje świadectwo: majestat Boga jest tak wielki, a Jego miłości tak potężna, że ludzie mogą poświęcić się całkowicie Jego służbie i to na całe życie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz