Klasztor Saint-Remy jest pod patronatem św Eliasza. W  duchu proroka Eliasza, ich "wodza i ojca"- proroka czczonego przez Żydów,  muzułmanów i chrześcijan Wschodu i Zachodu -  karmelitanki żyją w obecności  Boga, wciąż poszukują jego oblicza i stają się świadkami Jego miłości. 
Przez Eliasza, karmel - zakon prorocki, posiada w Kościele niezwykłą więź z Izraelem . Wobec pierwszej schizmy, Kościoła z Izraelem, jest wezwany do świadczenia, z biegiem czasu, o oczekiwaniu, na to co musi być, powinno być, a co kiedyś będzie zrealizowane przez Boga, to znaczy, jedność obu wspólnot świętych, tj. Izraela i Kościoła.
Przez Eliasza, karmel - zakon prorocki, posiada w Kościele niezwykłą więź z Izraelem . Wobec pierwszej schizmy, Kościoła z Izraelem, jest wezwany do świadczenia, z biegiem czasu, o oczekiwaniu, na to co musi być, powinno być, a co kiedyś będzie zrealizowane przez Boga, to znaczy, jedność obu wspólnot świętych, tj. Izraela i Kościoła.
Powołanie karmelitanek 
Monaster św. Eliasza wpisuje się w duchową tradycję Karmelu. Karmel, duchowe skrzyżowanie, gdzie dwie rzeki duchowe mieszają swoje wody, faktycznie jest nośnikiem bogactw Wschodu, który jest jego kolebką, i Zachodu w osobach Świętej Teresa z Avila i św. Jana od Krzyża.Wpisuje się w monastycyzm, który ujrzał światło dzienne w epoce wielkiego rozkwitu literatury patrystycznej i ma swoją cząstkę w jej jednoczącym charakterze. Reguła Karmelu zaprasza do życia w wierności Jezusowi Chrystusowi, do medytacji nad Słowem Bożym, do czuwania w walce duchowej i modlitwie. Ten ideał jest ucieleśniony w strzeżeniu celi i życiu braterskim.
Powołanie ekumeniczne
 Stawiamy sobie za cel,  w duchu Eliasza i świętych Karmelu, zgodnie z duchem ekumenicznego Soboru  Watykańskiego II, aby stać się uczniami w  szkole Ojców Kościoła czy mistrzów  duchowych monastycyzmu, zwłaszcza Ojców Wschodnich , których nauczanie należy do wspólnego dziedzictwa Kościoła  niepodzielonego (por. Dekret o ekumenizmie 15). Bóg wzywa nas do  uczestniczenia w  jego osobistej i   intymnej komunii a Jedność jest nam dana, gdy czerpiemy z fundamentalnej jedności Osób Boskich. " aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.  Proszę, aby wszyscy stanowili jedno. Ojcze, niech będą jedno z Nami, jak Ty jesteś we Mnie, a Ja w Tobie. Niech stanowią jedno, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś." (J  17,21). Nie  w pełni  żyjemy tą rzeczywistością, i dlatego "miłość Boga rozlana w sercach  naszych przez Ducha" (Rz 5,5) wzbudza w nas pasję jedności  Ciała Chrystusa. Przez Fraternię św. Eliasza, której członkowie pochodzą z Kościołów prawosławnych i  Wschodnich, Wspólnoty Anglikańskiej jak  i wspólnot zrodzonych w wyniku reformacji, klasztor św.  Eliasza  obejmuje w jego błaganiu  wszystkich uczniów Chrystusa i troskę o jedność Kościołów.
 Stawiamy sobie za cel,  w duchu Eliasza i świętych Karmelu, zgodnie z duchem ekumenicznego Soboru  Watykańskiego II, aby stać się uczniami w  szkole Ojców Kościoła czy mistrzów  duchowych monastycyzmu, zwłaszcza Ojców Wschodnich , których nauczanie należy do wspólnego dziedzictwa Kościoła  niepodzielonego (por. Dekret o ekumenizmie 15). Bóg wzywa nas do  uczestniczenia w  jego osobistej i   intymnej komunii a Jedność jest nam dana, gdy czerpiemy z fundamentalnej jedności Osób Boskich. " aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.  Proszę, aby wszyscy stanowili jedno. Ojcze, niech będą jedno z Nami, jak Ty jesteś we Mnie, a Ja w Tobie. Niech stanowią jedno, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś." (J  17,21). Nie  w pełni  żyjemy tą rzeczywistością, i dlatego "miłość Boga rozlana w sercach  naszych przez Ducha" (Rz 5,5) wzbudza w nas pasję jedności  Ciała Chrystusa. Przez Fraternię św. Eliasza, której członkowie pochodzą z Kościołów prawosławnych i  Wschodnich, Wspólnoty Anglikańskiej jak  i wspólnot zrodzonych w wyniku reformacji, klasztor św.  Eliasza  obejmuje w jego błaganiu  wszystkich uczniów Chrystusa i troskę o jedność Kościołów. Dialog z prawosławiem
 Celebracja liturgii bizantyjskiej sprawia, że mamy udział w samym sercu prawosławia. Utkana w całości z myśli patrystycznej , liturgia ta  stopniowo nas kształtuje . Inteligencja zstępuje do serca. Modlitwa terezjańska, podróż do głębi serca,  łączyły się wtedy z  duchowością Wschodu. Reguła Karmelu i Wschodnia tradycja monastyczna harmonizują się  na drodze modlitwy nieustannej . Do tego intymnego dialogu, prowadzonego w modlitwie może być dodane dzielenie życia z  prawosławnymi mnichami i    i mniszkami. Święto św Eliasza, 20 lipca, pozwala na spotkanie wielu prawosławnych osobistości w refleksji, dialogu i modlitwie.
 


 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz