Witaj na stronie, której twórca stawia sobie za cel dostarczenie informacji na temat pustelniczej duchowości i tradycji Karmelu, szczególnie odwołując się do jego pierwotnej inspiracji. Znajdziesz tu treści dotyczące także osoby o. Tomasza od Jezusa OCD i historii oraz aktualnej sytuacji Świętych Eremów w Karmelu Terezjańskim. Poznasz także współczesne próby powrotu do źródeł charyzmatu pierwszych Braci ze Świętej Góry podejmowane w różnych zakątkach świata. Strona ta chce tworzyć także swego rodzaju scriptorium dostarczające możliwie jak najwięcej informacji dotyczących odnowy życia eremickiego we współczesnym Kościele.

wtorek, 30 kwietnia 2013

Film o o. Gabrielu i Pustelni w Ordynkach

       

 Film o pierwszej w Polsce prałosławnej pustelni założonej w oparciu o koncepcję starożytennej formy życia monastycznego, jaką jest skit. Jest to życie semieremickie lub inaczej mówiąc życie samotnicze prowadzone w małej wspólnocie z zachowaniem indywidualnego rytmu modlitwy i pokuty jego adeptów, którzy spotykają się na wspólnej liturgii, której rytm wyznaczana jest przez typikon pustelni lub indywidualne rozeznanie ojca duchowego skitu. Ta forma monastycyzmu obecna w sposób nieprzerwany od starożytności w chrześcijaństwie wschodnim (szczegolnie ceniona przez mnichów wschodniosyryjskich) dziś najbardziej kultywowana jest w prawosławiu, a jej szczególnym ośrodkiem jest św. Góra Athos, która oprócz swoich sławnych klasztorów posiada także skity i indywidualnych anachoretów, którzy zawsze pozostają mnichami określonego klasztoru. Także katolickie Kościoły wschodnie posiadają własne prawo regulujące życie małych wspólnot pustelniczych. Dziwić może - choć nie koniecznie, jeśli wnikliwie przyjrzymy się współrzędnym współczesnej kultury - odrodzenie się tej formy życia monastycznego także na Zachodzie i w rzymskim obrządku liturgii, gdzie posiadamy już kilka przykładów laur pustelniczych, które są odpowiednikami skitów w monastycyzmie palestyńskim.

W ramach tych laur żyją indywidualni pustelnicy powierzeni pieczy ordynariusza diecezjalnego. Przykład może stanowić Laura pustelników Betlejem w Chester (USA), Pustelnicy Matki Boże (Francja), niestniejący już dziś Pustelnicy św. Jana Chrzciciela założeni w 1965 przez Jacques'a Winandy OSB w Kanadzie, czy choćby nasza polska Pustelnia Ducha Świętego w Czatachowej. Zakonnym odpowiednikiem skitów tradycji monastycznej i diecezjalnej pozostają pustelnie franciszkańskie, retiri pasjonistów lub eremy/desiertos karmelitańskie czy też pustelnia oriońska. Cieszy fak, że na naszej polskiej ziemi odradza się życie pustelnicze, tak w formie indywidualnej, jak wspólnotowej, gdyż posiadamy już kilka nowych pustelni franciszkańskich, formujący się erem karmelitański w Drzewinie, Monastyr Matki Bożej na Pustyni należący do Rodziny Monastycznej od Betelejem, Wniebowzięcia NMP i św. Brunona, pod Warszawą buduje się Pustelnia św. Brunona, pod Częstochową odżywa idea pustelni paulińskiej, nieopodal Krakowa i Konina wciąż czuwają kameduli Góry Koronnej a wiele osób w sposób publiczny lub prywatny wchodzi na drogę powołania do kontemplacyjnej samotności dla chwały Bożej i zbawienia świata (can. 603). Na południu Polski powstał nawet buddyjski ośrodek poświęcony życiu pustelniczemu w ramach tej tradycji religijnej. Cieszy w tych okolicznościa niezmiernie fakt przeszczpienia do Ordynek skitu prawosławnego, któr niech stanie się źródłem łaski i refleksji dla nas i naszych braci w świecie. Ta intratna strata, jaką jest chrześcijańskie życie kontemplacyjne wielu będzie irytować, ale ona - podobnie jak życie - niema już celu poza sobą, jak dobitnie wyjaśniał to Thomas Merton. Film Telewizji Polskiej Archimandryta to dobry przyczynek do poznania prawosławnego życia eremickiego.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz